Japan Trip (Osaka-Kyoto-Kochi) ตอนที่ 6
ที่นี่ ไม่ไปไม่ได้เหมือนกัน ไหนๆ ก็มาเกียวโตทั้งที ต้องไปที่นี่ให้ได้ค่ะ
วัดคินคะคุจิ(Kinkakuji)
หรือที่คนไทยนิยมเรียกกันว่าวัดทอง เนื่องจากที่วัดนี้จะมีอาคารหลักเป็นสีทองเกือบทั้งหลังตั้งโดดเด่นอยู่กลางน้ำ ทำให้เเกิดเป็นเงาสะท้อนกับพื้นน้ำเบื้องหน้า จนเกิดเป็นภาพที่สวยงามกลายเป็นอีกสัญญลักษณ์หนึ่งของเมืองเกียวโต และยังมีอีกชื่อหนึ่งว่า “Rokuonji”
วัดนี้แต่เดิมสร้างเพื่อใช้เป็นบ้านพักของท่านโชกุนอาชิกาก้า โยชิมิสุ(Ashikaga Yoshimitsu) และท่านมีความตั้งใจยกบ้านพักแห่งนี้ให้เป็นวัดนิกายเซนภายหลังจากที่ท่านเสียชีวิต และวัดคินคะคุจิยังเป็นแรงบันดาลใจให้กับหลายชายของโชกุนในเวลานั้นสร้างวัดกินคะคุจิหรือวัดเงินขึ้นด้วย
วัดคินคะคุจิมีโครงสร้างทางสถาปัตยกรรมที่งดงาม โดยเฉพาะมุมด้านหน้าใกล้กับทางเข้าวัดซึ่งเป็นภาพที่วัดสีทองอร่ามที่มีสวนอยู่โดยรอบเป็นเงาสะท้อนกับน้ำในสระ เป็นมุมที่มีนักท่องเที่ยวให้ความสนใจกันเยอะที่สุด อาคารเดิมของวัดนั้นถูกไฟไหม้หลายต่อหลายครั้งในอดีต รวมถึงในช่วงสงครามโอนิน (Onin ) ในปี 1950 เกิดสงครามกลางเมืองที่ได้ทำลายสถานที่สำคัญๆของเกียวโตไปหลายแห่งรวมถึงวัดแห่งนี้ด้วย และได้มีการสร้างวัดนี้ขึ้นมาใหม่อีกครั้งในปี 1955 ซึ่งอยู่มาจนถึงปัจจุบันนี้
วัดนี้มีชื่อเสียงทั้งกับชาวไทยและชาวต่างชาติค่ะ มีนักท่องเที่ยวเข้าไปเยี่ยมชมเยอะมากๆ แทบจะไม่มีที่ถ่ายรูปเลยค่ะ แต่บรรยากาศก็สวยงาม สมคำร่ำลือจริงๆ ค่ะ
ค่าเช้าชม คนละ 400 เยน
หลังจากเที่ยวชมวัดทองแล้ว เราไปต่อกันอีกวัดนึงค่ะ ครั้งนี้เราเลือกเดินทางโดยแท็กซี่ค่ะ เพราะอยู่ไม่ไกลกันมาก
วัดต่อไปก็คือ
วัดเรียวอันจิ Ryoanji Temple
ที่นี่มีสวน “ฮิระนิวะ” (สวนที่ไม่มีเนินหรือสระน้ำ) ที่มีชื่อเสียงที่สุดของญี่ปุ่น แสดงถึงความเรียบง่ายและความกลมกลืนของหลักปฏิบัติในการนั่งสมาธิแบบเซน
วัดเรียวอันจิมีชื่อเสียงด้วยสวนหินอันน่าพิศวงที่สุดในญี่ปุ่น ที่มีหลายคนพยายามหาคำอธิบาย หิน15ก้อนที่ถูกจัดเรียงอย่างตั้งใจมองดูเหมือนเป็นสุสานสีขาว ปิดล้อมด้วยกำแพงดิน นักท่องเที่ยวสามารถชมวิวที่ไร้สิ่งกีดขวางได้ที่จุดชมวิวเหนือสวน แต่แม้ว่าจะไม่มีสิ่งใดมาขวางการมองดู คุณก็ไม่สามารถมองเห็นหิน15ก้อนได้พร้อมกัน
หลังจากที่ได้นั่งไตร่ตรอง ครุ่นคิด ถึงคำสอนของที่นี้ รู้สึกอิ่มค่ะ ไม่ใช่อิ่มเพราะกินนะคะ แต่รู้สึกว่า เซนมีคำสอนที่ละเอียดอ่อน ลึกซึ้ง สอดคล้องกับธรรมชาติ น่าชื่นชมจริงๆ มันเป็นศิลปะ ที่มีคุณค่ากับจิตใจค่ะ
การได้มาเที่ยวเกียวโตนี้ ถือเป็นกำไรชีวิตเลยค่ะ เพราะไม่ใช่เที่ยวแค่เพราะความสนุก แต่เราได้อะไรกลับไปมากมายทีเดียว และที่ปลื้มมากมายเลยก็คือ สวนที่นี่สวยงามมาก คือซันนี่เป็นคนที่ชอบสวนแบบฉ่ำๆ คือแบบมีตะไคร่น้ำขึ้นอยู่เยอะ ตรงทางเดิน ตรงรอบๆ สวน ยิ่งทำให้รู้สึกถึงความเก่าแก่ โบราณ มีมนต์ขลัง มีความสงบร่มเย็น เป็นอะไรที่รู้สึกดีมากๆ เลยค่ะ
ตะไคร่น้ำเต็มไปหมด สวยแบบสดชื่นๆ
สระน้ำระหว่างทางเดิน
ลืมพูดถึงเรื่องที่พักไปเลยค่ะ คืนแรกจะพักที่โรงแรมที่อยู่ระหว่างโอซาก้ากับเกียวโต เนื่องจากแฟนของซันนี่ไม่ได้จองคืนแรกไว้ เราเลยต้องไปตระเวนขับรถหาที่พักกันค่ะ แต่จำชื่อโรงแรมไม่ได้แล้ว ขออภัย ส่วนคืนที่2-3 พักที่นี่ค่ะ Wakabaya Ryokan เป็นโรงแรมเรียวกัง แบบญี่ปุ่นโบราณ โบราณจริงนะ คือเป็นสไตล์เก่าๆ เลย ข้างในก็มีเฟอร์นิเจอร์อะไรแบบเก่าๆ แต่ก็สะอาดนะคะ ลูกค้าส่วนใหญ่ที่เห็นจะเป็นชาวญี่ปุ่นค่ะ อยู่ตรงข้ามกับโรงพยาบาลเกียวโต เรียวกังที่นี่ ห้องพักจะเป็นแบบโบราณ ปูเสื่อทาทามิ มีทีวีแบบเก่า โต๊ะญี่ปุ่น เครื่องทำความร้อนแบบโบราณ ขอบอกว่าเรียวกังที่นี่มีกฎระเบียบเหมือนกันค่ะ คือเค้าจะมีเวลาอาบน้ำ หรือตื่นเป็นเวลา เพิ่งเคยเจอโรงแรมแบบนี้ครั้งแรก งงเหมือนกัน ถ้าเรากลับดึกเกิน 4 ทุ่ม เค้าก็จะปิดค่ะ เข้าไม่ได้ และถ้าตื่นสายเค้าก็จะปลุกเรา ถ้ามีระเบียบกฎเกณฑ์ของเค้าอ่ะค่ะ
คือลูกค้าก็ต้องเข้าใจและทำตามกฎ อิอิ ก็ไม่ได้สะดวกสบายเท่าใหร่นะคะ สำหรับซันนี่ แต่แอบงงว่ามีโรงแรมแบบนี้ด้วยหรอ คือ ราคาเรียวกังก็ไม่ใช่ถูกๆนะคะ (ประมาณ หมื่นนึง) แล้วเราไม่ได้ทำอะไรตามความสบายของเรา อันนี้งงค่ะ อิอิ แต่ก็เป็นที่พักที่ดีค่ะ บริการดี พนักงานน่ารักค่ะ
แล้วค่อยมาต่อกันตอนหน้านะจ๊ะ บายยย
